Feryat'ın kardeşi, Ömer'in ablası, Mehmet'in arkadaşı; Muhsin'in evlatlığıdır Firuze. Çalışkan, başarılı ve olanca masumiyetiyle iyi niyetlidir. Tek eksiği ve bu hayatta en çok merak ettiği şey ise aşık olmaktır. Martıların kanat çırpışında bulur aşkını, bir vapur yolculuğunda...

Bu aşk hikayesinin mutsuzluğuna baş kaldıran kahramanıdır Kağan. Biten aşkının zehri, başlayan aşkıyla panzehrini bulur adeta. Susuz kalmış birinin kana kana su içmesi nasılsa Firuze'nin gözlerindeki gökyüzünün peşine düşmesi aynı şeydir. Birlikteyken tutkuyla, ayrıyken acıyla… Firuze ile gelen aşk, onu daha güçlü bir adam yapar.

Bazıları kahraman doğar, nerede ve nasıl dünyaya geldiklerinden bağımsız... Bazılarının sevmek için nedene ihtiyacı yoktur. Bazıları elini taşın altına koymaktan alamaz kendini. İyilik mazlum için üzülmek değil, mazlum için kendinden vazgeçmektir bir an için... Feryat, bir devlet okulunda edebiyat öğretmenidir.

Genç ve güçlü bir iş insanı ancak derinde onu çok mutsuz eden bir kaybetme korkusuyla yaşıyor. Kendi âşkını yüceltirken, onu sevmeyen bir adamın esaretinin gardiyanı olduğunun farkında değil. Leyla'nınki, sahip olmayı bilen ama vazgeçmeyi bilmeyenlerin hikayesidir.

Zorlu bir iş insanı ancak iyi bir anne olduğunu söylemek mümkün değil. Korkusuz ve gözü karadır, sayısı hiç de az olmayan düşmanları çekinir ondan. Kuşaklardır varlıklı ve güçlü olan Kerimoğlu ailesini günümüzde ayakta tutan isimdir.

Bu âşk hikayesinin imkânsızlığının ateşini körükleyendir. Sahip oldukça sahip olamadıklarını fark eder. Cehennemin kapısında çığırtkanlık yapan göz alıcı ve eğlenceli bir iblistir adeta. Tutkusuna kapılıp o kapıdan geçmek, işten bile değildir.