"Kongar Sen mankurtsun!"
Etlerini kemiklerinden ayıracağını söyleyen Konur Alp'i dövmeye devam eden Kongar ummadığı sözlerle karşılaştı. Onur Alp Kongar'ın Moğollar'a benzemediği fark etmişti. Gözlerinin çekik olmadığını ve boyunun da kısa olmadığını söyledi. Kongar'ın Moğollar'ın neden köpekliğini yaptığını sorgulamaya başladı. Kongar'ın boş boş bakması üzerine Konur Alp'in kendi sorularını cevabını yine kendisi vererek "Anladım sen mankurtsun!" dedi. Bu sözü duyan Kongar öfkeden deliye döndü. Konur Alp'i yumruklarıyla kan içinde bıraktı.
Kongar kardeşini dövmesinden tanıdı!
Kongar ile yerde boğuşan Konur Alp, onun elinden kurtulmaya çalışırken, birden boynundaki dövmeyi fark etti. Öfkesi yerini şaşkınlığa ve sevince bıraktı, kahkahalar atmaya başladı. Diğer esirlerin ve Kongar'ın anlam veremediği bu duygu değişimi yıllar öncesine dayanıyordu. Aynı dövmeden Konur Alp'te de vardı. Aslında İl Tigin Alp'ten beri bütün erlerde vardı. Yıllar öncesine çocukluğuna gitti, babasının şehit olduğu bir Moğol baskınında kardeşi esir alınıp götürülmüştü. Konur Alp'in mutluluğuna diyecek yoktu!
